Elke dag een stukje
Legpuzzels, ik ben er gek op. Vaak maakt het me niet eens uit wat de afbeelding van de puzzel is, ik vind het proces erg leuk. Eerst zoek je alle "kantjes" bij elkaar en begin je aan de buitenrand. Langzaamaan werk je naar binnen, tot uiteindelijk de puzzel af is. Vaak zie je al vrij snel waar stukjes zich bevinden in de afbeelding, maar duurt het nog even voor ze ergens aan vast liggen.
Voor mijn verjaardag kreeg ik een puzzel die helemaal andersom werkt. Je puzzelt van binnen naar buiten. En dat niet alleen, de helft van de puzzel is rond. Alsof dat niet moeilijk genoeg is, is hij ook nog eens helemaal in één kleur (in mijn geval in het zwart)! De stukjes hebben verschilden vormen, groottes en lijken los te staan van elke vorm van logica. Gelukkig weet je wel welk stukje het middelste is. Dan weet je in ieder geval waar het begin is.
Wat je ook zeker weet is dat er een oplossing moet zijn. Anders zat het stukje niet in de doos, zeg maar. Elk stukje is onderdeel van de oplossing. En dan is het 735 stukjes ploeteren. Proberen, nog eens proberen. Een ander stukje proberen dat er "precies" op lijkt. Net zo lang tot je het goede stukje gevonden hebt. En bij de volgende begint het hele riedeltje opnieuw. Over het algemeen past het stukje ook maar op één plek in de puzzel.
Maar wat heeft die puzzel nou met HR te maken?
In mijn vakgebied wordt een puzzelstukje vaak gebruikt als metafoor. Vaak ben jij dan metaforisch het stukje dat in de puzzel "past". Ik zie dat graag andersom. Jouw probleem is het puzzelstukje waar ik begin. Samen gaan we op zoek naar de oplossing, hoe groot of klein jouw stukje ook is.
En soms ben je niet het stukje, maar de hele puzzel. Dan gaan we samen op zoek naar jouw oplossing. Past de oplossing niet helemaal? Dan gaan we door tot het wel past. Vanuit jouw stukje op zoek naar het hele plaatje, zogezegd.
